Aşk Hipotezi : Simay’a göre artıları
Bu alandaki kadınların sayısı erkeklerden daha az ve bu yüzden ekstra zorluk çekiyorlar. Laboratuvarda tek kadın olduğu için mesela medium boy eldiven alınmıyor ve Olive’in kankası Anh gelip ondan eldiven ödünç almak zorunda kalıyor.
Sırf sevgilisi yaptığı çalışmaya laf etti diye adamın biri çıkıp kadına “ama sen de ona bir şey demiyorsun” diye rahat rahat carlayabiliyor. Aşk başka, iş başka kardeşim!
Akademik dünyada çok fazla mobbing var gibi (bunu açık açık söylememiş ama kitaptaki olaylardan ben kendim bu kanıya vardım şahsen).
Akademi aynı zamanda yaşlı, beyaz erkek ağırlıklı bir yer. Olive’in danışmanı (o da kadın bu arada), kızın sunum stresini azaltmak umuduyla ona şu tavsiyede bulunuyor: “Sıradan bir beyaz adamın özgüvenli duruşunu sergile.”
Tacizci pislikler her yerdeler. Buna ek olarak Hazelwood akademinin aynı zamanda farklı uyruklar, vs.’lerden oluşan bir yer olduğunu da göstermiş. Olive’in danışmanın ismi Ayşegül Aslan mesela. Ev arkadaşlarından biri olan Malcolm da gay bir erkek ve yine gay bir profesör de var hikayede. Çeşitlilik sağlamak için böyle şeyler de serpiştirmiş aralara Hazelwood.
Simay’ı sinirlendiren eksiler Spoiler vermek hiç huyum değildir, bilen bilir ama Aşk Hipotezi kitabının beni hafiften sinirlendiren kısımlarına geçmeden önce bir uyarıda bulunmak istiyorum: AŞAĞIDAKİ BÖLÜMDE SPOILER OLABİLİR. Çünkü ne yazık ki sinirlendiğim bazı noktalar için spoiler vermeden derdimi anlatabilmem mümkün değil.
Minnoş kızlarımızın “huysuz, karanlık, gıcık” vs. tiplere tutuluvermesi kurgusuna ne zaman topluca isyan edeceğiz? Tamam, Adam’ın sonradan iyi bir adam olduğunu gördük ama yani...
Kitapta Adam 34, Olive 26 yaşında. Adam’ın yaşını pek sorgulamadım açıkçası ama Olive karakterini okurken sürekli “15 yaşındaki insanlar doktora yapabiliyor mu?” diye düşünmeden edemedim. 20’li yaşlarının ikinci yarısında değil, bildiğiniz ergen bir karakter – ki çoğu arkadaşım “Simay aslında 5 yaşında tabii” diye dalga geçse de Olive’inki başka türlü, sinir bozucu bir ergenlik.
Yaşa gelmişken... Bana dünya saçması gelen bir ayrıntı da var kitapta. İlk karşılaşmalarında Olive lensleriyle sorun yaşadığı için Adam’ı tam göremiyor ama adam bunu net görmüş, o anda da ona tutulmuş. Sonra bir bakıyoruz ki meğersem YILLARDIR kıza hastaymış ama ancak bu sahte ilişki muhabbetine evet demesiyle harekete geçmiş oluyor. He, bir de bu yıllar boyunca kızdan sürekli kankasına bahsetmiş durmuş. Hatta kitabın sonlarında “şöyle bir günde şu piknikte şunu yapmıştın” falan da diyor; bildiğiniz uzaktan izlemiş yani. İlk sorum: Yaş kaç? Madem o kadar vuruldun, bir kahve içelim deyiverseydin. İkinci sorum: Uzaktan uzaktan izlemek de sapıkça, stalker’lık hareketi değil mi ya? Ay!
Bu tür kitaplarda seks sahneleri çoğu zaman beni gülme krizine sokuyor çünkü yoldan geçen rastgele birinin dudaklarına yapışıp sonra “hadi sevgili taklidi yapalım” demekten bile daha absürd oluyorlar. Ancak en çok sinirimi bozan olay işler oralara geldiğinde Adam’ın “ama yanımda bir şey yok” diyerek itiraz etmeye çalışmasına rağmen Olive’in “doğum kontrol hapı kullanıyorum zaten” deyip, üstüne bir de adama “içim olur canım” demesiydi. Hele ki ilk kez birlikte olunacak biri söz konusu olduğunda korunmasız seksi OK bir şey gibi göstermeseniz keşke! Neredeyse ağzıma kusmama neden olan başka muhabbetler de vardı bu kısımlarda ama bu yazıyı pornoya çevirmek istemiyorum. Bu bahsettiğim dört temel negatif sonrasında kitabı bitirip kapağını kapatınca da ismine takıldım: Aşk Hipotezi. Aşk için sunduğu hipotez tam olarak neydi, ben anlamadım. Başka hipotez kelimesinin tanımını yaparken verdiği örnek miydi acaba? Her bölümün başında farklı, hatta farklı konularda bir hipotez var çünkü. Gördüğüm kadarıyla Aşk Hipotezi aynı zamanda da serinin ismiymiş, hatta Love on the Brain isimli ikinci kitabı bu yıl Ağustos ayında çıkacakmış. Ben bu seriyi tam bu noktada, “bu da böyle bir anımdı” diyerek bırakacağım açıkçası. Sevenlerine mani olmayayım. 5 yıldız verdiğim kitaplara buradan ulaşabilirsiniz olur da merak ederseniz.